Tuesday, September 4, 2012

Аялалын тэмдэглэл №1

Энэ зуны аялал ч адал явдал, сайхан зүйлсээр дүүрэн байлаа. Олон ч сайхан газраар явлаа, их ч юм үзлээ бас дээр нь Монгол сайхан орноороо бахархах сэтгэл төрлөө. Зарим зүйл дээр эмзэглэх явдал ч тохиолдож л явлаа. Ингээд өөрийн сайхан аялалын дурсамжаасаа бичиж үлдээхээр шийдлээ. 

Бидний аялал бага зэргийн барцадтайгаар эхэлж байлаа. Хол замд гарах гэж байгаа болохоор унаа машинаа найдвартай байлгах нь бидний хамгийн чухал зүйлсийн нэг байсан юм. Тэгээд өмнө нь зүгээр байсан мөртлөө гэнэт нэг зүйл болохгүй байсныг анзаарч машиныхаа тэр зүйлийг үзэж янзалсаар байтал нилээд орой хөдөллөө. Ингээд сайхан яваад байлаа. Эхний өдөр, бас дээр нь удаан хотоос гараагүй байсан бид хэд сэтгэгдэл нилээд өндөртэй явцгааж байлаа. Нилээн олуулаа явж байсан болохоор ачаа бараа ч ихтэй явцгааж байлаа. Харин явахаасаа өмнө машиндаа шинээр ачаа хийгэсэн байсан юм. Явахаасаа өмнө нэг ч удаа юм ачиж үзээгүй л дээ. Тэгсэн бас багахан проблем учраад бага зэрэг саатлаа. Гэхдээ ч гайгүй л дээ. Удалгүй цааш замдаа гарцгаасан. Иймэрхүү маягаар аялал маань бага зэрэг хөгтэй эхэллээ. Харин үүнээс хойш сайхан байсан л даа. Машиндаа явсаар элсэн тасархайгаар дайран цаашаа гарч Улаан цутгалангаас 10-аад км газрын наана эхний хоногоо өнгөрүүллээ. Харин хачирхалтай нь биднийг очих газар бүрт бороогоор угтан нараар үдэж байлаа. Ингээд тэр шөнөдөө хоёр майхнаа дэлгээд сайхан байлаа. Ачаа бараагаа буулгаад хоол ундаа хийж идсэн шиг нээх гоё зугаалж яваа юм шиг мэдрэмж жинхэнэ утгаараа төрж байлаа. Харин шөнөдөө бороо ороод бага зэрэг тухгүй байсан л даа. Яг үнэндээ бол эхний өдөр бага зэргийн түгшүүртэй ч юм шиг сонин өдөр байсан шүү. Хөгтэй өдөр гэж л эхний энэ өдрийг хэлэх байх. Оройхон гарсан болохоор үзэх сайхан газруудаа үзээд л нилээн газар хороохоор шийдээд байлаа. Тэгээд явж байгаад бараг шахуу хамгийн эхэнд таарсан голын шаварт машин мостоороо тулаад суучихдаг юм байна. Энэ өдрийн уур амьсгалд би нэг л дургүй цаанаа ямар нэгэн учиртай ч юм шиг огт явж болохгүй байлаа. Харин дараа нь учрыг нь мэдсэн л дээ. Тэгээд ноцолдож ноцолдож нэг юм тэндээсээ гараад цаашаа явж байгаад өнөөх хоноглох газраа хүрсэн нь тэр. Эхний хэдэн өдөр явж дасаагүй болоод ч тэр үү ачаа бараагаа буулгаж маргааш өглөө нь ачаалах гэж бараг худалч хүнд өдрийн талыг авч байлаа. Дээр нь агаарт гараад нөхдүүд нам цохиулж байгаа юм чинь. Тэгээд унтаж босоод хөдлөх гэсээр байдал үд болж байгаа юм даа. Ингээд эхний нэг өдөр нэг тиймэрхүү хөгтэй, болж өнгөрсөн юм даа. 

No comments :

Post a Comment

Надтай үзэл бодлоо хуваалцаж байгаа танд баярлалаа.