My thought

Ойрд өөрийнхөө тухай, бодол санаагаа ер нь бичих юм бага байна уу эсвэл бичих зав бага байна уу ямар ч байсан бичлэгнүүд минь багасаад л байх шиг. Уул нь энэ бичнэ гэдэг зүйл чинь миний хобби байгаан. Өөрийн бодол өөртөө зөв гэдэг дээ. Тэгээд л өөрийнхөө дураар хэнээс ч хамааралгүй жинхэнэ эрх чөлөөгөө мэдэрч байгаа минь энэ л дээ. Яагаад гэвэл энэ лаптопын ард суугаад өөрийнхөө талаар эргэцүүлэн бодоод сайн муу ололт амжилт алдаа дутагдлаа дүгнэж цэгнээд түүнийгээ ингээд нийтлэл болгоод эргээд харахад хичнээн сайхан гээч. Юм бүхэн үргэлж нэгэн хэвээрээ байдаггүй. Харин миний амьдралын урсах өдрүүд энэ хуулийг яаж биелүүлж байна түүнийг харах боломж олддог юм. Хамгийн гоё нь хүн өнгөрснөөсөө сурж ирээдүйд тэмүүлэн амьдардаг шүү дээ. Тийм болохоор би өөрийн бичсэн постууддаа хайртай. Харин яг өнөөдрийн хувьд миний үзэл бодол гэвэл ийм байна:

Би өөрийн хүсч байсан сургуульдаа орсон гэдгээ мэдсэн. Тийм ч болохоор урам зоригоор дүүрэн байгаа гэх үү дээ. Бас дээр нь дэндүү их зүйлийг золиослон байж энэ сургуульд орсон болохоор надад одоо ухрах зам байхгүй. Тийм болохоор цөхрөлтгүй урагшаа тэмүүлээд байхаас өөр яах билээ. Ирээдүй минь надад гэрэлтэн харагдаж байна. Амьдралд хүн өөрийн гэсэн зорилготой байх ёстой түүндээ хүрэхийн тулд жижиг жижиг зорилтуудтай байх ёстой гэж би боддог. Харин надад тийм хийнэ гэж бодож төлөвлөсөн зүйлс маш олон байна. Хүмүүсээс сурч мэдэх ч зүйл их байна. Энэ хамт олон дунд орсноос хойш би их олон зүйлийг сурч байна гэдгээ мэдэрч байна. Хүмүүс ямархуу байдгийг, юманд хандах хандлага, миний сурч мэдээгүй ямар олон зүйлс байдаг юм бэ гээд л хийж гүйцээх сурч мэдэх асар олон зүйлс ар араасаа эгнээд намайг хүлээж байна. Би бүгдийг нь чаднаа. Бас хамгийн сайхан нь миний сэтгэл хэзээ ч урьд өмнө нь байгаагүйгээр хангалуун дүүрэн байна. Харин би намайг ийм байлгаж буй нэгэн хүнд баярласнаа хэлэх нь зүйтэй байх аа. За тэгээд ямар ч байсан залуу насандаа хийж бүтээх юм үнэхээр их байна шүү... Өдрийн 24 цаг ч үнэндээ богинохон санагдаж байна даа. Гэхдээ одоо яахав хичээгээд л байхаас даа.

Уртхан амьсгаа авахаар боллоо...

Ойрын хэдэн өдрүүдэд юу ч болчихов доо бүү мэд. Ямар ч л байсан аймар завгүй амьтан яваад байсан. Тэгээд харин азаар бүгд гайгүй бүтчихлээ шүү. Бүх юм аа болгоно гээд сайн хичээгээд байхад аяндаа бүгд болдлог л юм байна. Хэрэв чи маш гүнзгий усанд үсрэн ороход хэзээ нэгэн цагт хөвөн гарч ирдэг нь үнэхээр үнэн л юм байна. Гол л маш шаргуу хөдөлмөрч байвал би өөртөө ямар их зүйлс нуугдаж байдгийг олж мэдэх шиг боллоо. Одоо бол зөвхөн хичээл ном гээд явж байна. Харин цаашдаа ажил, гэр бүлийн амьдрал гээд зохицуулах зүйлс өчнөөн олноороо гарах байх. Энэ бүгдийг хэзээ юуг нь яаж амжуулах вэ гэдэг нэг төрлийн урлаг юм шиг ээ. Хамгийн гол нь цагийн менежмент сайтай болох хэрэгтэй юм байна лээ. Ийм эрчээрээ урагшлаад байхад амьдрал улам л сайхан болох юм шиг ээ. Хүн болгон өөрийн хүсэл сонирхлоо дагаж хийж бүтээхийг хүсч буй юм бүхэндээ зорьж өөрөө өөртөө ганц удаа ч болов итгээд үзэхэд алдах юм тийм их байдаг гэж үү. Хэрэв өөрийгөө гайхалтай их чадвартай гэдгийг мэдвэл алдах байснаасаа хамаагүй ихийг хожно гэдгийг хүмүүс ер нь мэддэг болов уу? Сайхан бүхнийг цогцлоон бүтээх чадвар хүн болгонд өчүүхэн бага ч гэсэн байдаг гэж би боддог. Тиймээс одоо би сайхан завтай болсон дээрээ өөрийгөө байнга сайжруулан хөгжүүж төгс төгөлдөр лүү тэмүүлэхийг хүсч байна. Амьдрал намайг өдөр бүр сорьж байдаг. Түүний сорилд би харин секунд бүрт бэлдэх болно...