Ойрд их муухай байна аа

Ойрд намайг ер нь хэн ч ойлгохгүй ер нь л хэцүү байна дөө. Ядаж байхад хол гэртэй болчихсон чинь сургуулиас гэр лүү ирэх гэж бараг л цаг явж байгаа болохоор хааяа оройтож ирэхээр аав ээж хоёр бүр дандаа л бараг намайг гадуур шаал дэмий явж байгаа гэж бодоод байгаа юм уу хаашайн. Юм л бол өндөр дуугаар зандраад л зүгээр ёстой яршигтай. Би ямар тоглоом эргүүлээд явж байдаг юугаа ч мэдэхгүй жоохон хүүхэд байгаа биш дээ. Тэгээд бас манай гэрт ойрд нэг л сонин байна аа. Яагаад ч юм надад нэг л хөндий муухай мэдрэмж төрөөд байх юм. Аав ялангуяа бүр уурлаад л... Ёох бүр сэтгэлээр уначихлаа. Уул нь гэр бүл гэдэг чинь ажил хичээлээсээ гараад л түүнрүүгээ яарч байдаг, сэтгэл зүрхэнд нь байнга хадаастай байдаг тийм л зүйл биз дээ. Харин яг одоо бол би ийм зүйлсийн нэгийг нь харамсалтай нь мэдэхгүй байна даа. Бас хамгийн гол нь жижигхэн газар байх чинь бас бөөн лай юм аа. Ийм газар байхаар хүмүүсийн сэтгэл санаа нь ч дагаад сонин нэг давчуу ууртай болчдымуу нэг л өөрчлөгдөөд байх шиг санагдах юм аа. Гэр очоод хичээл ном харах гэвэл бараг л ганц цаг л харж байгаам дөө. Уул нь би хоол хийгээд л дүү нарынхаа хичээлийг нь хийлгэчихдэг байсан чинь одоо бүр алийг нь ч хийж чадахгүй байгаа болохоор манай хоёр бас тэгээд байгаа юм болов уу? За за бүү мэд ямар ч гэсэн бүр уур хүрээд байхымаа. Ээж аав хоёр болохоор мөнгө л яриад байхын бид нарыг мартцым байх даа. Бүр гомдчихлоо. Тэгээл заримдаа бас бага дүү гэж нэг нөхөр хичээл номоо ч тоохгүй жоохон хайнгадуу яваад байхын. Ер нь л болохгүй юм зөндөө байна аа.