Wednesday, December 29, 2010

Review 2010

Нэг л мэдэхэд 2011 он болж миний амьдралын нэгэн он түүх болон үлджээ. Ингээд улирч буй ондоо ямархуу зүйлийг хийгээд юу хийж гүйцээгээд байгаагаа нэг эрэгцүүлье. Хүн болгонд л жил бүрийн шинэ жил гайхалтай сайхан байдаг болов уу. Надад бол тийм л сайхан байдаг. Жилийн бүрийн энэ л өдөр ирдгээрээ ирж хүн бүр баяр хөөр болон ирж буй жилээ угтдагаараа л угтана. Үүнээс ч өмнө ийм байсан одоо ч мөн ингэж байгаа цаашдаа ч бас ингэж л үргэлжилнэ. Харин өнгөрч байгаа хором бүрээ үргэлж дүгнэн цэгнээд байх нь тэр бүр тохиохгүй болохоор өөрийн хийж бүтээсэн, ул мөрөө үлдээсэн зүйлсээ дахин нэг санъя гэж бодлоо. Албан газар болгон жилийн эцсийн тайлангаа гаргадаг бол одоо Мөнхзул гэдэг жижиг компани тайлангаа тавья. 2010 оны хамгийн эхний өдрүүдэд үерхэл гэдэг зүйл дэмий ч юм шиг тэгсэн мөртлөө сайхан ч юм шиг тийм эргэлзсэн байдлаасаа болж найз охиноосоо салчихлаа. Энэ бол манай компаний удирдлагын бүтцийн өөрчлөлт байсан юм. Харин дараа нь хичээлдээ маш их хичээж ямар зүйлд хүрэх нь вэ? эцсийг нь үзнэ гэж зориглон хичээсэн боловч үр дүн муутай байсан учир сургуулиа өөрчлөх шийдвэр гаргасан. Энэ харин үйл ажиллагааны салбарын өөрчлөлт байсан юм. Зуны амралтыг харин бараг харилцаа холбоогүй шахам, тэгсэн мөртлөө хот дотор өнгөрөөсөн. Орчин үеийн техникийн их дэвшил, мэдээллийн технологи гэдэг юмыг ч харин ор тас мартсан даа. Энэ бол компаний цэвэр амралтын үе байсан юм. Угаас манай компани улиралын чанартай үйл ажиллагаа явуулдаг байх аа. Харин түүний дараа 9 сарын 1-ээс жинхэнэ бүтээн байгуулалтын ид үе эхэлсэн дээ. Ирээдүйгээ тэс өөрөөр бүтээж эхэлсэн. Сургууль, амьдрах газар гээд л бүх юм өөрчлөгдөж эхэлсэн. Харилцаа, үзэл бодол гээд л ерөнхийдөө манай компаний бодлого өөрчлөгдсөн гэж хэлж болно. Харин оны сүүлээр бол манай компани нилээд алдагдалтай ажилласан. Учир нь ачаалал дэндүү их, харин үр дүнд муутайхан байжээ. Гэхдээ шинэ оны заагаар сэтгэл санаа минь цэлмэж ажил үйлс ч бүтэмжтэй болох шинжтэй. Ямар ч гэсэн үнэхээр сайхан хамтрагчаа олсон болов уу. Итгэл найдвараар дүүрэн томоохон түнштэй учирсаан. Энэ бол гайхалтай аз завшаан шүү. Ингээд миний оны эхэнд бодож байсан зүйлс маань оны сүүл гэхэд эсрэгээрээ солигдсон бололтой. Үүнийг хүсэл тэмүүлэл минь илэрхийлэх байх. Ингээд 2011 ондоо дахин өөрийн амьдралыг бүтээх шинэ шинэ алхамуудаар дүүрэн байна гэж найдаж байна.
(Ингээд энэ бүхнийг ахин нэг харахад бичсэн бүхнээ би зөвхөн өөртөө л зориулжээ. Хэтэрхий их бодож бодож бичсэн үг болгон минь цаанаа дахин нэг утга илэрхийлж байхаар бичье гэж хичээлээ. Хүн болгон түүнийг харин өөр өөрийнхөөрөө ойлгох байх.)

Friday, December 17, 2010

Happy!


Last few days were so busy days for me. But I was very happy to be busy then. Of course my classes were extremely terrible. It makes me always busy person. However, I love my school and teachers. It seems to me my teachers are the best for now. Also I think that SES of NUM has another advantage for me. It is students. In fact, the most best students study at School of Economic Science. I always do my lessons in week days. I don't like to break it. Because I am very interested in my all lessons. But be honest, I can't do all of these lessons. I think teachers give us a looooooot of work that must we study. I know that I am kind of slow. But I can't finish my works during the whole day. It is very very much. Now my classmates study almost 6 lessons. But for me I have 9 more lessons. So I am very tired now. But luckily this semester is almost finished. I should prepare for many examinations. By preparing these exams I will make it sure. It means my knowledge will gain.
Now I want to study write in English very well. I really love to write whatever I want. But problem of my language make my face down. I can't express what I want to say in English. So wish that I can write and read in English very well. I know that it requires to me being patient and hardworking. I can do all of it if I decide to do. So now I have already decided. So it is waiting for being a man of my word.

Monday, December 6, 2010

I don't understand!

I don't understand everything of my life! A lot of students don't want to do the most important thing that they must do! Instead of it, they waste the time for nothing! They are just like a blind people. In the future, we are only chance to save our nation! Unfortunately, that people know nothing about what they should do! I worry about it very much. We need just one great leader to our country's development! Young people must understand who are they in this country. People require them lot of things. And they must do everything these requirements!

Friday, November 26, 2010

Five For Fighting - 100 Years

I'm 15 for a moment

Caught in between 10 and 20

And I'm just dreaming

Counting the ways to where you are

I'm 22 for a moment

She feels better than ever

And we're on fire

Making our way back from Mars

15 there's still time for you

Time to buy and time to lose

15, there's never a wish better than this

When you only got 100 years to live

I'm 33 for a moment

Still the man, but you see I'm a they

A kid on the way

A family on my mind

I'm 45 for a moment

The sea is high

And I'm heading into a crisis

Chasing the years of my life

15 there's still time for you

Time to buy, Time to lose yourself

Within a morning star

15 I'm all right with you

15, there's never a wish better than this

When you only got 100 years to live

Half time goes by

Suddenly you’re wise

Another blink of an eye

67 is gone

The sun is getting high

We're moving on...

I'm 99 for a moment

Dying for just another moment

And I'm just dreaming

Counting the ways to where you are

15 there's still time for you

22 I feel her too

33 you’re on your way

Every day's a new day...

15 there's still time for you

Time to buy and time to choose

Hey 15, there's never a wish better than this

When you only got 100 years to live

Friday, November 12, 2010

Together Forever...

Энэ үг бол 11iin11 буюу манай ангийнхы бренд үг л дээ. Ангийн блогийн маань нэр ч гэсэн ийм. Ингээд нөхөддөө зориулж хэдэн үг хэлье гэж бодлоо.
TOGETHER FOREVER
Энэ хорвоод надад хэдхэн зүйлс бий
Элээж туулъя гэх амьдралд
Эртнээс хүсэн зорьсон
Эрдмийн оргилд гарах энгүй хүсэл надад бий
Саруул орчлонд надад сайхан нөхөд бий
Санаа нэгтэй явах сайхан найзууд бий
Салхитай шөнө шаагих борооноор ч
Салахгүй хамт байж чадах сайхан андууд минь бий
Хөрөст энэ дэлхийд хүний олон хүүхдүүд
Хүсэл сэтгэлээ эртнээс танилцан
Хүүхэд ахуй наснаасаа
Хэдэн биендээ ижилссэн хэнээс ч илүү найз нар минь бий
Үлгэр шиг энэ амьдарлд
Үүрд нэгэндээ үнэнч
Өнөд биенээ түшиж
Өөдлөн дэвшиж явах
Өргөн дардан амьдралын зам
Өнгөлөгөөр гэрэлтэн зурайна...

Thursday, October 28, 2010

Эх түүх мину


Түүхийн хичээлийн тухай хэдэн юм хэлмээр санагдаад байх боллоо. Ер нь бидний арван жилд байхад түүх гэж үнэндээ хөгийн юм ордог байж дээ. Бодоод байхад ер нь багаас нь түүхээ сайн системтэй заадаггүй байсан юм уу даа. Нэг бол ач холбогдолыг нь ойлгуулж чаддаггүй байсан юм шигээ. Хичээл гэхээр юм хуулж бичээд л бас цээжлээд л тэгээд л дүнгээ гаргуулчихна шүү дээ. Ер нь бол түүхийн хичээлийн онц гэсэн дүн л хэрэгтэй байсан болохоос биш тэр хичээл нь хэнд ч хэрэггүй гэж боддог байсан юм уу хайшаан. Харин одоо бол өөр шүү. Ухаан бодол минь юмыг арай өөр өнцгөөс нь харж байх шиг байна. Яагаад яг түүхийн мэдлэг чухал болохыг ойлгож байх шиг. Ер нь бол багш гэдэг хүн мэдлэгээрээ шавь нараа гайхуулж бишрүүлж байж л сая жинхэнэ багш болно гэж би боддог. Багш гэдэг хүний ард хэдэн зуун хүүхдийн ирээдүй байгаа гэдэг тэд ухамсарлах хэрэгтэй. Жишээ хичээлээ сонирхолгүй муу заадгаас болоод хичнээн хэрэгтэй зүйл байсан ч яг л тэр багш шиг гэж бодоод тоохгүй хаядаг хүүхдүүд зөндөө л байгаа. Ийм учраас их сургуулийн багш нартай ижил хэмжээний багшлах ур чадвартай багш нараар бага дунд ахлах ангийнханд хичээл заалгах хэрэгтэй шүү дээ. Эхнээсээ суурь муутай хүн чинь цааш нь яаж сонирхох юм бэ? Тийм болохоор ирээдүйн иргэдээ ингэж алж болохгүй шүү дээ багш нараа! Бас энэ түүх гэдэг чинь өөрөө их сонин эд юм аа. Өөрсдөө мэдэж үр удамдаа хэлж захиж байхгүй бол ганц зуун өнгөрөхөд л хэн ч мэдэхгүй байх магадлалтай. Харин үүх түүхээрээ бахархадаг улс оронд бол хэн хүнгүй түүхээ мэднэ. Хэн ч юу ч гээд маргаангүй хөдлөшгүй тэр л түүхээрээ бахархан омогшиж явдаг. Гэтэл манай улс аугаа их түүхийг туулж өнгөрүүлсэн хирнээ одоо тэрийгээ гүйцэд мэдэхгүй, бусдаас мэдэж байх ч гэж. Энэ чинь л гутамшиг байх даа. Харин энэ бүхнийг таслан зогсоохоор хүн бүр тэмцэх хэрэгтэй...

Sunday, October 24, 2010

Хосууд

Хос хосоороо энд тэнд хөтлөлцөн алхах хүмүүсийг харахад нэг сайхан санагдах болжээ. Инээд хөөрөөр бялхаад л сайхан юм аа. Харин бас хажууд нь хичээлээ хийгээд тэтгэлэг аваад дараа нь ажил амьдралын гараагаа үнэхээр сайхан эхэлж байгаа хүмүүсийг харахад ч бас л сайхан юм. Харин миний хувьд яг алийг нь илүүд үзэхээ үнэхээр мэдэхгүй байна. Хүн болгонд өөрийн гэсэн үзэл бодол байдаг биз дээ. Үгүй юм болов уу? Харин миний хувьд тэр бодлоо өөрчлөх хэрэгтэй юм болов уу? Эсвэл ингээд явж байтал тэгс гээд болчих болов уу? Ер нь мэдэхгүй юм дөө. Хүний энэ амьдралдаа гаргах хамгийн том шийдвэрүүдийн нэг бол хань ижлээ сонгох яах аргагүй мөн. Харин үерхэл нөхөрлөл бол тэр хүнд алхамыг хийх бэлтгэл байдаг байх. Харин би гэж хүн нилээн бэлтгэл муутай л тамирчин даа. хэхэ.

Tuesday, October 12, 2010

New things

Хэхэ зааз. Аймар их удасны эцэст блогтоо ганц хоёр юм бичдэг юм билүү гэж бодлоо. Ер нь бол санал бодлоо чөлөөтэй бичиж тэмдэглэн илэрхийлэх ганц арга минь болоод байгаа юм болов уу даа энэ блог маань. Тэгэхээр яахав дуртайгаараа өөрийнхөө тухай мөн дахиад нэг пост оруулъя даа. Ойрдоо хичээл ном ихтэй ч сайхан өдрүүд үргэлжилсээр байна аа. Шинэ сургууль шинэ анги гээд энэ бүгд надад таалагдаж байгаа шүү. Харин маргааш шалгалт авах гэж байгаа. Мэдээж хэрэг явцын шалгалт ингээд эхнээсээ эхэлж байна. Иймээс би маргааш тийм хэцүү биш миний дуртай хичээлүүдийн нэг болох монголын түүхийн шалгалтаа өгөх гэж байгаа болохоор сэтгэл амар бас нэг бодлын түгшүүртэй байна аа. Яагаад гэвэл ганц найдлагатай хичээл дээрээ хангалттай сайн авч чадахгүй байх вий дээ гэж бодоод түгшиж байна. Багш нь үнэхээр хичээлээ сайхан заадаг болохоор би түүхийн лекцэнд суухдаа сэтгэл хангалуун байдаг аа. Тэгээд ч ер нь бол түүхийн хичээлд сууснаар олж авах зүйл асар их юм байна лээ шүү. Түүхийн ном уншиж байснаас бас харилцан ярилцаж хүний үзэл бодлыг сонсоно гэхээр ямар нэгэн нэмэлт эрхцүүлэх зүйл байгаа болохоор давуу тал ихтэй байдаг юм байна лээ. За энэ нэг иймэрхүү байдаг байж. Цаашаа ярихад Санхүү бүртгэлийн үндэс гэж нэг хичээл байна аа. Хөөрхий надад үнэндээ бол хэцүү хичээл байна шүү. Азаар ээжийнхээ энэ чиглэлийн мэдлэгийг ашиглаад нэг юм толгойдоо хийгээд авч чадах юм шиг байна. Гэвч эхний явцын шалгалтан дээр үр дүн нь сайн гарч чадахгүй болов уу гэж эмээж байна. Өшөө цааш нь гэвэл микроэкономикс гэдэг хичээл байна аа. Үнэндээ бол миний хувьд барьцгүй хичээл. Би эхлээд энэ хичээлийн тухай ямар бэлтгэлгүй байсан. Үнэндээ бол суурьгүй байсан. Харин одоо бага зэрэг чармайлт гаргасны ачаар нэг юм яриж байгааг нь ойлгохтойгоо боллоо. Ингээд хангалтгүй нь мэдээж л дээ. Гэхдээ яахав ямар ч гэсэн нэг юм хийж болох байх. Ингээд миний ЭЗС-д орсон эхний семистр маань иймэрхүү янзтай өнгөрч байна даа. Хичээгээд л байна даа юу ч болж байсан.

Monday, August 23, 2010

Монголоо гэж

Зиа тэгэхээр ер нь хөөрхий муу блогоо харж хандахгүй яасан ч их удаав дээ. Хэдий хэлж ярих бичих юм маш их байгаа ч гэсэн боломж гарахгүй байсаар байгаад зөндөө удаан постгүй явлаа. Харин өнөөдөр нэг боломж гарсан дээр нь... Тэгэхээр өнөөдөр би ЭХ ОРНЫХОО тухай хэдэн юм хэлэхийг хүсч байна л даа. Эрт үед Монголчууд гэдэг чинь ямар ч байсан бүх юм нь цогцлосон үнэхээр өндөр хөгжилтэй орон байсан юм байна аа. Хүн амьтнаас хэдэн юм энэ зун сонсоод дээр нь бас ном сонин уншиж байх нь ээ ямар ч гэсэн тэр үеийн Монголын гайхамшигтай ёс заншил, эдлэл хэрэглэл, хувцас гээд ер нь бүх л зүйлс нь үнэхээр гайхал төрүүлэм юм билээ. Тэгээд тэр болгоныг уншиж мэдэх тусам Монгол гэдэг энэ гайхалтай газар төрж түүний нэг хэсэг нь болсондоо баярлаж байлаа. Гэвч бидний энэ сайхан бахархалтай бүхнийг харийнхан биднээс салгасаар өдий хүрчээ. Барагцаалбал энэ нь 500 жилийн тэртэйгээс үүсэлтэй гэж байгаа юм. Манж гэгч толгойны өвчин гарч ирсэн. Тэр үеийн эрх мэдэл, эд хөрөнгөнд шунасан ноёд түшмэлүүдийг тэд эх орных нь эсрэг овжноор ашигласаар иржээ. Өөрөөр нь өөрийг нь үгүй хийлгэх атгаг санааг тэд эртнээс баримтласаар ирсэн аж. Шунахай сувдаг сэтгэлтнүүдийг нь хөхиүлэн дэмжиж шудрага сайныг нь боож хааж байсан гэх. Үндэсний үзэл өв соёлыг нь чимээгүй алуурчин болох шашны нөлөөгөөр нухчин дарж байсан гэнэ. Чухам энэ үеэс эхлэн шарын шашныг Монголд дэлгэрүүлж Хүннүгийн үеэс оршин тогтнож байсан Бөө мөргөлийг шахан гаргах болсон гэнэ. Угаас мөнх тэнгэрээ шүтэж ирсэн бидний өвөг дээдэс харийн шашинд мэдээж тийм ч тааламжтай байгаагүй нь мэдээж. Гэхдээ хаад ноёд нь түүнийг дагаад бишрээд ирэхээр улс түмэн нь яалт ч үгүй нөлөөнд нь автах болж байгаа юм л даа. Тэрнээс гадна хоол хүнс эдлэл хэрэглэл гээд бүх л зүйлд нь нөлөөлөх болсон байна. Эрт дээр үед Монгол эрчүүд ханхар том том биетэй, хүрлэгэр бор царайтай, хүлэг моринд гарамгай хүч тэнхээ ихтэй тийм л сүрдмээр хүмүүс байсан юм билээ. Харийн улсынхан хараад сүр бараанд нь дарагдам, уудам талдаа унах морио хөлөглөөд зоо нуруунд нь хөндөлдөн явахад уул хад шиг л хөх эрчүүд байсан гэх юм байна лээ. Харин хоол унданд нь өөрчлөлт орж уналага эдэлгээ нь ч өөрчлөгдөж бие цогц нь ахархан болж ирсэн гэнэ. За тэгээд тэрнээс гадна Эртний монголчуудыг харанхуй бүдүүлэг байсан гэж боддог боло тийм биш гэнэ ээ. Одоо шинжлэх ухаанаар нээж нотлоод байгаа зүйлсийг тэр үед л монголчууд мэддэг байсан байх юм. Тэрнээс гадна дэлхий ертөнц гариг эрхэсийн хөдөлгөөн гээд одон орны мэдлэг нь ч гэсэн гайхалтай байсан гэнэ. Түүнээс гадна Та нар бүх зүйлд усны найрлага ямар нэг хэмжээгээр байдаг гэвэл юу гэх вэ? Гэтэл аль дээр үед бидний өвөг дээдэс үүнийг мэддэг байж ээ. Тэрнээс гадна бидний одоогоор устөрөгч хүчилтөрөгч гээд байгаа зүйлсийг ч монголчууд мэддэг байж. Тиймээс ч дэлхий ертөнцийг усан бүтэцтэй гэж дээдлэн чандмань эрднийг эрхэмлэдэг байж. Харамсалтай нь бидний энэ сайхан зүйлсийг биднээс харийнхан л салгасан байна. Тиймээс одоо энэ бүхнийг дахин сэргээж яагаад болохгүй гэж...

Monday, August 16, 2010

Шүлэг

Хамгаас илүү чамайг би хүндэтгэнэ
Харцанд чинь би өртөхийг хүснэ
Хөөрхөн төрсөн царайг чинь харна
Харин ЧИ нэг л хөндий
Үүр шөнийн зүүдэнд минь чи хамт
Өдөр дундын бодолд минь ч чи цуг
Үдэш оройн сэрүүнд чамайг мөрөөдсөөр
Өнгөт амьдралын минь нэг л өдөр өнгөрнө
Зүрх минь чам руу тэмүүлнэ
Зөвхөн чамайг л хайрлахыг хүснэ
Заяаны минь хань мөн байгаасай хэмээн
Залбирч хааяа үдшийг үднэ
Найз минь гэж намайг дуудах болгонд чинь
Намайг битгий тэгж дуудаач гэж хэлмээр
Нандин хайраа зүрхэндээ тээж
Насны залууд дурлалдаа шатаж байгаагаа л би мэднэ
Өнөөдөр надаас жаргалтай хүнгүй мэт
Өөр талаас нь харвал зовлонтой ч юм шиг
Өнгөт энэ амьдралын өнгө будаг нь болсон чамд
Өөрийн эрхгүй дурлажээ би
Зүрх сэтгэл, зүүд нойронд минь
Зөвхөн чиний инээмсгэлэх дүр
Зөөлөн зөөлнөөр уусан шингэж
Зүйрлэшгүй ихээр үгүйлэх юм аа.
Хайр дурлал гэж юу байдгийг
Хараахан ойлгоогүй явж дээ би
Хамгийн хэцүү хэсэг дээр нь очоод л
Халуухан зүрх минь зогсох шахах юм
Нүднээс чинь би итгэлийг олдог
Нулимснаас чинь би гунигийг мэдэрдэг
Өөрөөс чинь би хайрыг олсоон
Өнгөт энэ хорвоод ухаарал бэлгэлсэн тэр нэгэн хүнд зориулъя!!!

Энэ л гурван үгийг хэлэх гэж дэндүү удаан хүлээсэн дээ
БИ ЧАМД ХАЙРТАЙ

Wednesday, August 4, 2010

Хайрт минь...

Хаха энэ ямар хөөрхөн Драфт вэ! драфтуудаа шалгаж байгаад оллоо.
Ёо гэрдээ очиж сая лаптопоо авлааа. Ямар сайхан юм бэ. Энэ интэрнэт компьютер гэдэг чинь өнөө үед яах аргагүй бидний салшгүй нэгэн хэсэг болсон байна шүү. Тэгээд бүр нэг л үгүйлэгдээд байх юм гээч ялангуяа бүр иймээ тиймээ мэдээлэл энэ тэр хайхад нэтээр хайчвал ч гэж ямар их бодогдов доо. Хүн нээрээ амархан муу зан суучихдаг золиг юм аа. За тэгээд энэ муу ком-ийнхоо ард суусан чинь ямар ч сайхан юм бэ дээ. Юм бүхэн байх ёстой газраа буцаад орчихсон юм шиг гоё байна аа. За одоо тэгээд зоргоороо сайхан юм аа бичээд байдаг хэрэг ээ. Ер нь над шиг ингэж бичих дуртай хүнд бас юм ухаж төнхөж байдаг гарч бол ёстой л хэрэгтэй юм нь энэ шүү дээ. Утаснаас нэтэд орохоор шаал балай хүлүүлчихсэн юм шиг майр удаан байдаг юм байна лээ. За за одоо амар боллоо...

Saturday, July 31, 2010

Remember

Zia gerte bhgui blhr utsara neted orohor mgl font bhgui hetsu bn o! Tgd galiglad bichiher neeh t1 sanagdaad bh.n huuchna dursad anglidah gd uzie do! /Bichihed ch hurdan bh bh/. So where am i going? Oh i was going to tell about my summer vacation. I almost met my friends. But be honest i didn't miss them. Cuz i spent my time very nice. Right now i'm missing. On sooner we will meet. During this vacation i feel something very important that family is very big part of my life. Before i have lived with my lil brothers seperated my parents. This time i live alone in my aunt's. So i miss my family and i really want to meet my brothers. The interesting is i don't miss my parents but i do with my lil brothers. No sooner will be back in my home. Then my family'll be very happy and strong.

Friday, July 23, 2010

This summer!

Ziak tegeher odoo l neg ym blogto post ntr niitleh gd suuj bn da. Ene zunii amralt.nha talar bagahan yaria hooroo delgey gj bodlo. Yunii turuund zunii amraltara ingej amragui udsan bn shu! Tgd gerte shn amrad dr n hodo gadaa yavaad l yostoi zun iim l bdg da gj bodogdtol jaal shn zugaatsla da. Odo bol harin bur uidad bdg bolchlo. Hun gj yor n ymar ch tuilbargui ym be de? Ovol blhr hurdan zun bolosoi gd l zunda blhr nogo l tsas musun dunda bj bhig husdeg shig l bi gdg hun neg timerhu l bn da. Harin gerte bhq bga blhr muu laptopoo bs seruhen baishinga sanaj bn shuu! Odo udahgui tgd l hichel edr gd l guij bh blgui de! Ymar ch gsn ene zunii talar heleh ym gvl tolgoigo ch biye ch tsenegleed shn amarch bn da l gj heleh bn da. Aa bs ene aimshigtai halund huiten shower ch goy shuu. Udahgui ochod bur chichirtle terend n ornoo gj... Kkk za ymar ch gsn saihan bn aa. Hichel orohor tgd bur nice bh blgui de.

Friday, June 11, 2010

Fifa World cup 2010


За ингээд энэ зуны ганц баяр баясал болсон Хөлбөмбөгийн Дэлхийн Аварга Шалгаруулах Тэмцээн тун удахгүй болох нь ээ. За тэгээд сайхан хөлбөмбөгөө үзээд байдаг хэрэг ээ... xD

Sunday, June 6, 2010

Яагаад ч юм бэ энэ постоо ямар ч хаяггүй нийтлэмээр санагдлаа. За саяхан би Оюунгэрэл гэдэг нэг лаг эгч байдаг даа түүний Миний ажлын ноу хау гээд үнэн гоё номыг нь амтархан уншлаа. Түүний ажлын тэр их туршлага, амьдар дундуур их тэмцэл дундуур алхаж ирсэн их хүчийг нь үнэхээр биширмээр мөн хамгийн сайхан нь яг тэр үед нь очсон мэт санагдтал бичсэн тэр авьяас нь үнэхээр атаархмаар. За тэгээд ажил амьдралын гараагаа ямар даруухан эхэлж байсан өөрийн үзэл бодлоосоо ухралгүй яван явсаар ямар том амжилтанд хүрч чадсан нь үнэхээр бахархмаар санагдсан шүү. Ер нь л гадныхны амжилтанд хүрсэн нөхдүүдийн номыг уншихаар нэг л хол хөндий санагдаад дэндүү өөр орчинд аж төрж байгаа болохоор боломжгүй юм шиг санагддаг байсан бол харин Оюунгэрэл эгчийн номыг уншаад яг надад зориулсан юм шиг бүр хийгээд үзэхэд болохгүй юм бараг байхгүй байлаа. Ялангуяа тэр орчуулга байна. Эхний ээлжинд үнэ мөнгө гээд яах юм. Зүгээр л юм хийж суръя л даа. Дараа нь бол яахав овоо болчихвол орчуулгын ном гаргасан ч болохгүй гэх газар алга. За тэгээд ямар ч гэсэн энэ номоо дахиад нэг уншнаа бүр шинээний номоо болгодог ч юм билүү гэж бодож байгаа гээч. Гэхдээ яг үнэнийг хэлэхэд ширээний ном энэ тэр нэг ч байдаггүй л дээ хэхэ...

Saturday, May 29, 2010

Интэрнет

Өнөөдөр яагаад ч юм бэ энэ ИНТЭРНЕТ гээч зүйлийн тухай жаахан юм бичмээр санагдлаа. Ер нь энэ чинь зүйрлүүлж хэлэхэд яг л чихэр шиг санагдаад байдгийн.
Яахав анх идэхэд ямар ч чихэр урьд нь чихэр гэж юмыг мэддэггүй байсан хүнд бол ихэнх тохиолдолд сайхан сэтгэгдэл үлдээж чаддаг. Дараа нь мэдээж хүн юм чинь түүнийсээ илүү сайханд нь дурладаг. Илүү том, амттай гээд л өөрт байгаагаа нэг их анзаарахгүй мөртлөө бусад руу нь тэмүүлнэ. За тэр ч яахав түүхэндээ хүн төрөлхтөн угаасаа ийм л байсаар ирсэн байсаар ч байх биз. Тэгээд ч бас энэ олон нээлтүүдийн бараг 80% нь тийм зангийн үр дүн гэж заримдаа би боддог. Цааш нь үргэлжүүье... Бидний "Интэрнет буюу Чихэр"-ийг их идээд байхаар ямар болох вэ? Дотор муухайрч шүд өвдөөд л чихэр их идэхээр ямар байдаг билээ. Тэр сайхан зүйлийн амт сайхан санагдахаа болиод дээрээс нь бас ч үгүй шүдний өвчнөөс болж шаналдаг. Харин интэрнетээр удаан хэсээд өдөр болгон донтой юм шиг ком-н ард суугаад байхаар түүнээс ч илүү зүйлийг алдаж болно. Мөн эсрэгээрээ маш их зүйлийг олж болдог нь сайхан. Гол нь яг л алтан дундаж гэдэг шиг ажил амьдралдаа зохицуулж чадвал маш том давуу тал шүү дээ энэ чинь. Одоо бол ихэнх оюутнууд (бас заримдаа би ч багтна) интэрнетээр зөвхөн зугаагаа гаргах гэж эсвэл зарим нь даалгавар энэ тэрээ хийх гэж, нэг бол шавайгаа ханатал сайхан чалчицгаах гэж л ордог гэж бараг л болно доо. Гэтэл үүн дээр түшиглээд орчин үед бүр хувьсгал болж байна гэж хэлж болно. Энэ хувьсгал нь ирээдүйд улам ч хүчээ авах нь ойлгомжтой. Хаа сайгүй л бүх юм интэрнет гэдэг үгтэй ямар нэг байдлаар холбоотой болж байгаа. Гэтэл одоо бид яг л бахь байдгаараа ингээд л хэдэн малаа маллаад л бие биенийгээ хараад л суугаад байх нь дэндүү утгагүй бас харамсалтай биш үү. Монгол хүн нэгэн цагт дэлхийн тавцанд гайхагдаж сүр хүчээ гайхуулж явсан түүхтэй. Харин бидний цусанд байдаг тэр омог бардам зан бөхөж эхлэх гээд байна уу даа гэж эмээх юм. Жинхэнэ Монгол тэр сайхан зан чанарыг бид Мэдээллийн гэх тодотголтой энэ эрин зуунд ч гэсэн яг энэ салбарт нь гаргаж чадна гэж би боддог үүндээ ч итгэлтэй байдаг.
Бас миний хэлэхийг хүссэн өөр нэг зүйл бол зөвхөн IT чиглэлээр сурдаг ч юм уу тийм ажил хийдэг хүмүүс л миний дээр яриад байгаа зүйлийг хийх ёстой гэж зарим нь ойлгодог. Гэтэл энэ бол яавч ийм байж таарахгүй. Энэ жил оюутан гэж яваад ойлгож авсан зүйлийн минь нэг бол мэдлэг бүтээх систем юм. Өөрөөр хэлбэл системтэй мэдлэг олж авах. Их сургуульд зааж байгаа хичээлүүдийг хараад байхад тэр арван жилд заагаад байсан бидний гол хичээл, нэг их онц биш гэж боддог байсан хичээлүүдийн аль альнаас нь л орж байх жишээтэй. Яг миний одоо сурч байгаа ангид гэхэд л монгол хэлний хичээл ч хүртэл багахан хэмжээгээр хэрэгтэй санагддын. Тэгэхээр би яг юу хэлэх гээд байна вэ гэвэл бүх салбарынхан хамтдаа ажиллаж байж хөгжүүлэх хэрэгтэй л дээ. Ямар ч салбарт ажиллаж байгаа хүн миний ажил интернэтийг эсвэл энэ МТ-г ашиглаад яаж сайхан байж болох вэ гээд л бодвол 10 хүний нэг нь ядаж шийдэл олж чадах байх тэгээд л хэрэгцээ буюу эрэлт бий гэдэг нь харагдаж эхэлнэ. Харин энэ үед л манайхан өөрсдийгөө харуулах хэрэгтэй болох байх даа.

Monday, May 17, 2010

Монголдоо


Яагаад ч юм бэ тэгж их миний хүсдэг байсан гадны их дээд сургуульд тэтгэлэгээр сурах хүсэл маань нэг л багасаад байх шиг. Бүр бараг огт хүсэхгүй ч байгаа юм шиг. Миний эх орон одоо дэндүү өрөвдөлтэй оюутнууд нь сурах орчин нь ч гэсэн хангалттай сайн биш ч гэсэн би хэцүү бүхний дундаас цухуйн гарч ирсэн ургамал шиг эндээ харин ч сайн сурах хэрэгтэй юм шиг санагдах юм. Ер нь яагаад заавал гадагшаа явах гээд хүсээд байсан аа ч бас дээр нь энд байвал ямар байх аа ч гэсэн бодож үзсэн л дээ. Тэгээд ер нь бол бодоод байхад хүн болгоны толгойд гадаадад явж сурсан хүн бараг төрөл арилжаад ирдэг ухааны юм бодогддог. Гэхдээ тийм биш гэдэг нь ойлгомжтой. Тэгээд ч дассан газрын даавуу зөөлөн гэдэг дээ. Ер нь болсон ч болоогүй ч эх орондоо байгаад л баймаар юм шиг. Харин хаана байх нь биш юу хийж юу бодож болгоож байгаа нь чухал. Хамгийн гол зөв газар зөв хүмүүстэй нийлж зөв юм хийж явах нь л чухал шүү дээ. Хэдий бага юм мэддэг ч нутгаа гэсэн сэтгэлтэй хүмүүс асар өндөр мэдлэгтэй тэр сэтгэл нь хөрсөн хүмүүсээс илүү энэ оронд хэрэгтэй байх гэж бодож байна. Өнөөдөр би яагаад ч юм бэ нээх эх оронч хүн болчихлоо. Тэгээд ч энэ ямар буруу юм биш дээ. Тэгэхээр хамгийн гол нь юу вэ гэвэл би өнөөдөр яагаад гадагшаа тэгж их явахыг хүсээд байсан бэ гэвэл зүгээр л нэг хүмүүсийн ярьж миний хувьд бол хиймэл ертөнцийг өөрийн биеэр очиж үзэхийг л мөрөөдөөд байх шиг. Харин үүнийг би ийм өндөр өртөгтэйгөөр заавал үзэх хэрэг байна уу гэж бодоод байгаа юм л даа. Харин хариулт нь үгүй юм шигээ.

Бас үүнээс гадна надад нэг өөр шалтгаан байгаа. Харин тэрийг бол одоохондоо хэнд ч хэлмээргүй санагдаад байна. Зөв эсвэл буруу байсныг нь цаг хугацаа харуулаг!

Thursday, May 13, 2010

Өөртөө амжилт хүснээ...


За тэгэхээр хэдий нь шалгалт хаяанд иржээ. Хэдий ИХ СУРГУУЛИЙН оюутан болсон ч бараг мэдрэхгүй шахам байж байтал нэгдүгээр курсээ төгсөх цаг удахгүй болчихсон байх юм даа. Одоо бодоход бас аягүй хурдан 1 жил өнгөрчихсөн байна шүү. Юу ч хийж амжуулаагүй байхад амьдралын минь хайран нэг жил ингээд өнгөрчихлөө гэж... Хэхэ тэхдээ бас яахав бага сага юм сурсаан гэхдээ хангалтгүй санагджийнөө. Ямар ч гэсэн эхний жилдээ сурч байгаа болохоор гараагаа гайгүй эхлэх хэрэгтэй. Цаашдаа ч гэсэн энэ нь маш чухал үзүүлэлт болно гэж бодож байгаа. Тийм ч учраас энэ жил л ямар ч гэсэн маш сайн дүнтэй төгсөх хэрэгтэй байна даа. Яагаад тэгээд байна вэ гэхээр өөрийгөө хэр оюутан болж байна вэ? Ер нь оюутан шуу хүн болж чадаж байна уу үгүй юу гэдгээ нэг дүгнүүлэх хэрэг гараад байгаа юм л даа. Энэ нь шалгалтуудын маань дүнгээс л харагдах байх даа. За харин шалгалтуудандаа сайн бэлдээд зөндөө олон онц авах болтугай гэж өөрийгөө ерөөе өө... хэхэ

Monday, May 3, 2010

Хавар болжээ.


За гадаа ч тэр гэрт ч тэр ер нь хавар болсныг мэдсэн ч юм шиг хүн бүр нэг л өөр болжээ. Хичээл ном цаг агаар гээд миний хувьд бүгд дажгүй сайхан байх боллоо. Ер нь ойрдоо би хичээлээс өөр юм нэг их хийхгүй байгаа л даа. \Хааяа Золоотой цуг алга болохыг тооцохгүй бол хэхэ\ Тэгээд ч тэр үү санаж бодож байгаа юмнууд эхнээсээ бүтээд сэтгэл санаа ч сайхан байна аа. Цаг агаар дулаараад өвлийн зузаан хувцаснуудаа хэдийнээ өмсөх аргагүй болон далд хийж санаа амарлаа. Яагаад ч юм зузаан хувцас өмсөөд явахаар үнэндээ тээртэй байдгийн. Өвөл бол даарахын эрхэнд л өмсч байгаа юм чинь. За тэр ч яахав одоо бүр хадуурч өгөх нь. Бас хавар болохоор хүн амьтангүй л ядарснаа мэддэг юм шигээ. Би ч бүр өглөө нойрондоо дийлдээд орой нүд анилдаад л байдаг болоод байгаа. Харин өдөртөө бол ярих юмгүй сайхан байгаа л даа. Бас шинэ сар ч эхэлчихсэн хуанлитай цаг маань 5 сар гарчээ гэдгийг заана. Ингээд л би гэдэг хүн хорвоогийн тоосыг хөдөлгөдгөөрөө хөдөлгөөд олны дунд оронд эрдэм номоо сураад явж л байна даа.

Friday, April 30, 2010

Diary


Ер нь анзаараад байхад юм бичих гэдэг ойрд миний дуртай зүйлсийн нэг болоод байгааг мэдрэх боллоо. Тэгээд ч цаашдаа энэ хэвээрээ л үргэлжлэх байх гэж бодохын. Бас ном сонин унших дуртай болоод байгаа. Саяхнаас миний бага дүү сургуулиасаа Анне Франкийн өдрийн тэмдэглэл гэж дэлхийн хоёрдугаар дайны үед байсан бодит охины өдрийн тэмдэглэлийг ном болгон хэвлэсэн нэг ном авч ирсэн тэр нь алдартай ном гэдгийг нь би мэдэж байсан болохоор бушуухан уншихын түүс боллоо. Хавтасыг нь нээгээд харангуут л нэрнийх нь доор Америкийн ахлах сургуулийн сурагчдын заавал унших ёстой номын жагсаалтанд орсон ном гэх тодотголтойгоор эхэлнэ. Дэлхийн хоёрдугаар дайны балгаар хичнээн олон жүүдүүд тэр хорих лагер гэдэг балай газар тамлагдаж, зарим нь германчуудаас зугтан чадах чадахаараа яаж амьдрахын төлөө тэмцэцгээж байгаа гээд л мөн богинохон ч гэсэн түүний маш аз жаргалтай утга төгөлдөр амьдрал энэ тэмдэглэлд дүрслэгдэнэ. Мөн энэ их гай зовлонгийн хажуугаар тэрээр хичнээн их шамдан суралцаж мөн хамт орогнож буй тэр хүмүүс өөрийг нь ойлгохгүй байгаад, байнга л түүнийг зэмлэж байдаг талаар үнэхээр хөгжилтэй дээр нь тун оновчтойгоор дүрслэн үзүүлэхийг хичээсэн байх юм. Бичих гэдэг бол үнэхээр маш том урлаг гэдгээс гадна яаж ч ашиглаж юу ч хийж болохоор гайхалтай соёл юм гэдгийг энэ номыг уншиж байхдаа улам ч их мэдрэх шиг. Дөнгөж 13 насандаа хоргодох байр луу явсан тэрээр хожим нь өөрийнх нь өдрийн тэмдэглэлийг хэн нэгэн олж дэлхий даяар алдартай ийм ном болон хэвлэгдэнэ гэж төсөөлж ч байгаагүй нь мэдээж гэхдээ л энэ гайхалтай охины амьдрал богинохон ч гэсэн маш олон зүйлийг цогцлоож чадсан нь үнэхээр гайхалтай бас бахархмаар... Хэдий түүний нас бага ч гэсэн маш ихийг тунгаан боддог, бага зэрэг ганцаардмал тэгээд бас тун ч сүрхий авьяаслаг бичээч байсан шиг. Дээр нь өсвөр насны хүүхдүүдийн амьдрал ямар байдаг, түүнийг нь аав ээж нь хэрхэн хүлээн авдаг гээд гэр бүлийн маргаан түүнээс болж хүүхдүүд яаж зовж шаналдаг гээд манай Монголд ингэж хүүхдүүдээ мэдэхгүй ч гэсэн гомдоож байдаг эцэг эхчүүд цөөнгүй байхад тэдэнд харин ганц уншуулмаар ном байгаа юм даа.

Wednesday, April 21, 2010

Speed of...

За миний хичээл хийх гэж нэг дэвтэр ширтсэн ажил болоод бүр удаж байгаа юм шиг байна өө. Саяхан 10 жилийнхээ дэвтэрнүүдийг нэг эргүүлж харлаа. Тэгсэн ёстой гараа чилтэл юм бичээд л даалгавар хийнэ гэж хуулан бичлэг бичиж байгаа юм шиг, хүнтэй уралдаж юм бичиж байгаа юм шиг хурдан бас залхуугүй бичдэг байсан тэр сайхан мөчүүд маань санагдаж байх юм. Харин одоо өөрийнхөө хичээл хийж байгааг ажаад байхад нэг л залхуу удаан үр бүтээмж муутай нэг үгээр хэлбэл тиймхэн болчихжээ. Харин урьд нь яаж тэгж хийж болоод байсан юм бол оо? Хариулт нь гэвэл их энгийн юм шиг байгаан. Би зүгээр л 3 төрлийн хичээл л хийдэг байсан гэж хэлж болно. Мат, Физик, Англи хэл энэ гуравыг л хийдэг байсан. Харин нэмж хальт бага зэрэг ном уншдаг байсан маань Нийгэм гэдэг хичээл дээр минь бага зэрэг тус болсон. Тэгээд л гүйцээ. Бас дээр нь бүгдийг нь би урьд нь үзээд бас байнга багш нараасаа асуугаад мэдэхгүй зүйлүүдээ дор дор нь асуугаад явдаг байж. Гэтэл одоо болохоор шинээр зөндөө хичээл орж байгаа тэгээд бас надтай тэгж зууралдаад зогсож байх багш ч энд ховор байх шиг байна. Тийм болохоор л миний энэ хичээл хийх үзүүлэлт ингэж буурсан байх дөө. Яг үнэндээ бол би одоо ойрдоо байгаагүйгээрээ л хичээллэж байгаа гэж бодоод байгаа. Гэвч энэ маань хангалттай сайн байж чадахгүй байгаа бололтой. Хамаг учир нь ерөөсөө л хурд нь маш бага байгаа болохоор бүтээмж муутай удаан суугаад байгаа юм байна лээ л дээ. Ингэхийн тулд элдэв дэмий юм аль болох бага хийх хэрэгтэй байна. Дээр нь аав ээж хоёр гэрийнхээ ажлаас туслалцахгүй байна гэж үглэх гээд байгаа болохоор бас хааяа ч гэсэн гэрээ цэвэрлээд хоолоо хийгээд байхгүй бол болохгүй ээ. Тэгээд юугаа ч хийгээд хаагуур ч яваад байсан юм бүү мэд нэг л мэдэхэд зөндөө их бие даалт, даалгаварууд овоорчихсон байдым байна. Цоглог оюутан гэдэг шиг бүгдийг нь хийгээд ард нь гарна даа гэж... Хэхэ. Одоо хамгийн гол нь хурдан л хийх хэрэгтэй байна шүүүүүүүүүүү...

Thursday, April 8, 2010

Nice feelinG

Oh these days I feel very great because everything of my life is getting better and I can be satisfied about that. I am starting to make some plans everyday about what need I to do. It helps making my everyday time table. The result is very good. I can feel good job. But right now I don't want to do anything. I don't know the reason. I didn't plan tomorrow yet. But I know that I need to do Lab and then report last work. Sometimes it seems very boring, but sometimes it is very interesting. So at this time I feel very good because it seems to me very interesting. Also I know my purpose of next month. It is to ace every lesson. I decided to have Monbusho exam on Technology College. Of course I need to prepare for this exam, also I need to do my lessons very well. Then I found an easy way to get them both. It is doing my lesson is preparation of my exam. Last time it was impossible. Because the paths of these were different. Now they go the same direction. When I was preparing the TOEFL, I could be very hard worker. I don't want to disappear this skill again. So i need to include English in my preparation too. If I can do that I will be very successful.
OK now I need to do my lesson. So it is time to say see ya...

Tuesday, April 6, 2010

Хичээх хэрэгтэй

Хүн гэдэг ямар ч юм тохиолдож байсан бүх зүйлээс суралцаж байдаг. Миний хувьд ч мөн ялгаагүй сайн ч бай муу ч бай сурсаар л байгаа гэдэг нь маргахын аргагүй үнэн. Харин хүмүүсийн олж нээсэн хийсэн бүтээсэн зүйлийн хойноос тэмүүлэн тэр их амжилтын мөрийг хөөн явсаар нэг л өдөр түүнд хүрэх зорилготой миний амьдралын аялал явж байгаа билээ. Надаас бусад нь юу боддог, юу хийж чаддаг, юу хийхийг зорьж түүндээ хэрхэн хүрдэг нь өдөр өдрөөр миний нүдэнд илхэн болж байна. Харин Мөнхзул гээч нөхөр хаагуур юу хийгээд яваад байна даа? Надад одоогоор төлөвлөсөн зүйл их байгаа ч гэсэн ажил хэрэг болсон зүйл бараг байхгүй л байх юм. Бодсон зүйлээ бодит болгоход бас ч үгүй их авъяас хэрэгтэй юм байна аа. Бодсон болгон минь биелдэг байсан бол би ч өдийд мундаг амьтан болчихсон явж байхгүй юу. Даанч тийм биш юм даа. Ерөөсөө л хэн илүү ихийг сэтгэнэ тэр илүү ихийг бүтээнэ гэж миний хар дэвтэр дээр бичээстэй байдаг нь туйлын үнэн зүйл. Дээр нь нэмэгдээд миний дүгнэлт бол хэн илүү ихийг сэтгэж бас хэн ахиу хөдөлмөрлөсөн нь л амжилт гээч тэр зүйлийг атгаж чаддаг юм байна.
Харин энэ хөдөлмөрлөхөд чинь орчин бас дээр нь хүсэл эрмэлзэл туйлын зорилго гэдэг хүчин зүйлүүд байна аа. Эдгээрээс ер нь орчин бол бусдыгаа бодвол арай сул нөлөөтэй боловч мөн л өөрийн хувь нэмрийг оруулдаг. Хамгийн гол маш их нөлөөтэй зүйл бол чин хүсэл эрмэлзэл байдаг байх. Аав минь хааяа нэг үглэж лекц уншихдаа "Хүн ямар нэгэн юманд цаг заваа зориулаад тууштай нэг л юмныхаа араас хөөцөлдөөд байвал эрт орой хэзээ нэгэн цагт амжилтанд хүрнэ" гэж хэлдэг. Харин би үүнийг нь ойлгодог мөртлөө л биелүүлэх гэхээр нэг л болж өгөхгүй юм даа. Ёстой нөгөө чөтгөр шүгэлсэн гэдэг шиг зүгээр мөрөөрөө байж байхад л энэ тэндээс сатааруулах юм мундахгүй олон гарч ирээд амар заяа үзүүлэхгүй юм аа. Харин тухайн үед нь бол ховсдуулсан юм шиг л амьтан байж байгаад хамаг цагаа дэмий үрчихнэ. Тэгээд орой болж юу хийсэн маргааш юу хийх ёстойгоо бодохоор л уур хүрээд юу ч хийгээгүй байхад цаг яваад өнгөрчихсөн байхыг мэдэрдэг болчихоод байх юм аа. Одооноос харин энэ лайтай зуршлаасаа салахыг хичээж байгаа л даа. Харин сүүлийн хэдэн хоног юу хийхээ тэмдэглэж бичээд бага гэлтгүй notepad хийгээд байсан чинь үр дүн нь гайгүй байгаа шүү. Өдөрт тэрийгээ хэд хэд харчихаад л болох нь тэр. Энэ маань нэг ёсондоо тамирчидаар бол өөрийгөө зоригжуулж юу хийх ёстойгоо сануулж байна гэсэн үг юм даа.
Харин хийх гэдэг дээр бол залхуу зан орчиндоо сатаарах хоёр нийлээд намайг ч ёстой алж байгаа даа. Яаж нэг зүгээр сууж чаддаггүй хөдөлмөрч болдог юм билээ. Манай эмээ гэж нэг сайхан хүн байдаг. Үнэхээр бахархахгүй байхын аргагүй. Юм хийнэ гэдэг зүгээр л тэр хүний цусанд уусан шингэсэн мэт. Хүнтэй юм ярьж байхдаа ч мэдээ сонсож бүр тоглож байхдаа ч хүртэл зүгээр байна гэж байхгүй. Нэг харахад юмны тоос арчаад л үгүй бол юм оёж шидээд л хүүхдүүдийнхээ хувцас хунарыг янзлах гээд харахад хүртэл үнэхээр гоё ямар ч биед нь төвөг болж байгаа юм байхгүй. Хүн нээрэн тийм болчихвол их юмыг бүтээх байх даа.
Бас сүүлийн үед би хийх ёстой юмаа нүдэнд харагдтал төлөвлөн төсөөлж үзэхийг хичээж байгаа л даа. Одоогоор даанч ийм туршилт хийж үзээгүй байгаа. Яг энэ ярьсан зүйлүүд дээрээ энэ тактикаа ашиглаж үзэх хэрэгтэй байгаа юм даа. За тэгээд өөртөө амжилт хүсээд урагшаа гэж хэлье дээ.

Thursday, April 1, 2010

Hey whaz goin' on?

... Hey I can't understand what is going on with me. These days I think I really try to be hardworking. But still it seems to me not enough. And because of the test I lost too much time and i missed many class. So I need to study more and do extra lessons. But I feel that I need rest. Every morning I hate to get up early and going to school takes too much time in the bus. But I know i mustn't give up. I have no back steps only I must see my front way. This Saturday my classmates are going to make little trip. Then by our plan, we must come back Sunday morning. But Sunday at 11.20 am lecture of Fundamental of Programming is scheduled. Damn... I really wanna go with my friends but also I don't want to miss any class again especially this week. But right now I have decided to go with my friends. It helps me to be healthy. The reason is i feel tired these days. And I need rest. Probably I will come to school. But my face and clothes will be very dirty and i will look kind of tired. xD But right now class and health is both important 4 me.

Saturday, March 27, 2010

За ямар ч байсан ард нь гарлаа даа...

За ямар ч гэсэн ёстой юм юм л боллоо доо. За тэгээд өнөөдрийн хувьд надад үнэндээ сайхан ч юм шиг муухай ч юм шиг нэг тиймэрхүү өдөр байна даа. Тэгээд анх удаа болоод ч тэр үү санасныг бодвол нэг л хэцүү байлаа шүү. Соёлын шок гэгчээр хэдий бүх зүйлийн талаар мэдэж байсан ч гэсэн анх удаа болохоор цаанаа л нэг өөр байх юм даа. Харин хаа очиж би гэдэг хүн хэдэн жил худлаа үнэн хэдэн төмөрний хойноос хөөцөлдөж авч алдаж явсан болохоороо ч тэр юм уу ямар ч шалгалтанд орсон сандрах гэдэг нэг том айдас байдаггүй болсон бололтой. Энэ тэгэхээр бас нэг давуу тал шүү тиймээ. Тэгээд ер нь бол өнөөдрийн байдлаар миний хувьд энэ удаагийн шалгалт маань нэг том туршлага болоод л өнгөрч байна даа. Одоо дүнгээ л хүлээгээд сууж байх үлдлээ дээ. Гэхдээ би хэдэн ч оноо авсан байсан тун удахгүй дахиад нэг өгөөд үзье гэж бодож байна шүү. Гэхдээ зунаас наашгүй л дээ одоо бол. Хичээлийн хажуугаар бэлдсэн болохоор хичээл бас бага зэрэг хоцорсон байгаа тул энэ тал дээрээ одоо анхаарах хэрэгтэй байна л даа. За ямар ч байсан гэсэн өмнө нь энэ нэг лайг дуусахаар нэг сайхан амрана гэж бодож байсан боловч дахиад л хичээлд дарагдах юм шиг байна дөө. Гэхдээ шантрахгүй ээ. Би чинь хэн билээ дээ нтр заза just joking xD

Thursday, March 25, 2010

Classic

Classic хөгжим хүмүүс яагаад сонирхдог болохыг гэнэт ойлгох шиг болохын.

Tuesday, March 16, 2010

Review

I have just listened my talk on speaking practice. So my conclusion of preparation is I need to speak slower and I should say words loudly. Also I noticed that if I speak quickly, the choppiness is more obvious. But it seems to me speaking slowly is more difficult to talk fluently. The reason is I need to think while I am talking. Also focusing on something is really important for this test. TOEFL test continues almost 4 hours. It requires to me high focusing ability. So I need to learn it. Now I am reviewing my work. But it is not enough.

What can I do now? Still, I don’t know. I decided to stay at home next week because I need to practice more and more. And time is running. At last practice makes perfect remember? … Good luck man!

Thursday, March 11, 2010

Today was great!


Yeaaah! Today was so amazing for me. It was totally nice day!
The reason is I started my day so interestingly. This morning I had English class and I am sitting in second course's class. And the English teacher is foreigner. This is really big advantage for me. And today I told her about my TOEFL. Then she said that she helps me. And I toke her phone number. Today I must write an essay. Then Justin will check my essay. Besides, she said that she can talk to me sometimes. I hope that It will help me. =D ;-D

Tuesday, March 9, 2010


Ooooh man! My day is coming! And for my my preparation is not enough! I want to get high score so i know that i need to practice more. I like to do my English for my future. I will be good student and i need to do something for my test. Now I am really hard working. But the result is not enough right now. I know I can't give up. My friend is evaluate me that he is good at English. Now I need to prove it.
I love my parent who hope that i can get good score of TOEFL. So still now I couldn't be hard worker. Now i need to change it. I will be in open communication and i need to avoid shyness. Many people say that shyness is not character of student. Also they say that never embarrass of studying. Right now i can't express my opinion fluently. So the hardest part of TOEFL is speaking and writing for me. The integrated task is really big problem for me. I can't combine the information that i take. It means I need to practice more about this type of questions. At last i understood using transition words helps to become my speaking and writing better. So practice with it more and more...

Thursday, February 25, 2010

I love my friends


Today was wonderful day for me from the beginning. First I met my teacher luckily then i could do my LAB successfully. Then I met Saruul to visit Anuka's home. The visiting was sooooo cool. I have felt that i missed my friend so much. We talked so much and spent our time so interesting. It was very good relaxation for me. Then Saruul and I helped to Anu cleaning her house and making the dinner. At last Anu went with her parents and we two. Today I remembered the days when we was in high-school. Oh! Also Anuka have become taller than before she was. And her little sister Anuhai and little brother Temuka also have grown up so well. I really like her family. The times run so quickly at her house. We spent there 4 hours. It was not enough for me to talk ourselves! I want to come to Anuka. But I must prepare for my TOEFL so I almost can't visit her again before she go to Taiwan. :(( I will miss her so much...

Monday, February 22, 2010

I wanna sing... and play music


Hey what is going on with me these two days. I never wanna sing so much like now. I was just crazy listener of good songs and wonderful bands. But now I like to sing a song. And playing music instruments became one of my dreams. The reason is I watched some videos from youtube.com. I liked it soooooo much. That is why do i want to do so. Also playing guitar, piano or some music instrument is develop your right brain. In Mongolia, students get just empty education. No art or no music education. It effects your life badly. But it is just my thought. Okay, so I am trying to say that our left brain is more powerful than right side. Be honest most of Mongolians', almost 90% o, right brains' development is so poor. That is one reason of singing and playing music.

Saturday, February 20, 2010

Selena Gomez


Okay now I am writing about Selena Gomez who is just 17 years old girl now. She is actress, singer and song writer. Her singing career began from 2002. Her mother was actress so Selena wants to be like her mother. This young lady's acting career began so early. When she was seven she started playing Gianna on Barney&Friends. Also she was playing Walt Disney kids' show. Although she is only 17 years old now, she is so well experienced.
Then she said one time "I am going to be in a band - no Selena Gomez stuff. I am not going to be a solo-artist." So she wants to be a member of big band. She sings really nice and I like her songs and music video clips.
Be honest, I have known this young lady by her song "Naturally". Then I found a lot of information about her from Wikipedia. And I watched her "Tell me something that i don't know"s clip from youtube. Also I like her song Naturally.

Aww.
She is only 17 years old...

Thursday, February 11, 2010

Replay

Ойрд ер нь нээх дуу муу сонсоогүй байж байгаад нэг дуу байнга сонсмоор санагдаад байдаг болчижээ.

Tuesday, February 9, 2010

Ханиад аа гэж


Энэ нээрээ ямар ч дарамттай хорвоо вэ дээ. Хамаг бие сульдаад нус гоожоод л ер нь бүр нэг доожоогүй болчих юм аа. Тэр ч яахав сэтгэл санаа хүртэл дагаад дампуурчих юм аа. Уур хүрээд л давчдаад цухалдаад болох юм алга дөө. Бас тэгээд дээр нь хүмүүсийн дэргэд ханиалгаад байх нэг хэцүү байх ч хэцүү зовлон их юм аа. Ямартаа ч гэсэн гэрийнхэнийгээ л ханиаднаас холхон байлгахгүй бол ёстой лай юм байна. Манай дүү гэж хаанаасаа ханиад чирээд ирдийн зүгээр одоо нөгөөх нь ингэж намайг зовоож байх ч гэж... Өө нээрээ бодоод байхад 2 сарын анхны пост юм байна шдээ. Жоохон сөрөг постоор эхэлж байна даа. Гэхдээ ямар хамаатай юм. За за ханиалгаад үхлээ. Явж эмээ уухаас...

Friday, January 29, 2010

Angry now!!!



Oh god, what the hell is going on. Today was really really stressful day. Because of the TOEFL, one day may be i will die. A few days ago i paid my exam fee, then i had to register the test. But the test centers' worker was kind of busy. So she and i decided to do it that evening. The I went to my home. Unfortunately, I forget to call her that evening. Then i called her yesterday. Guess what did she say! She said to me that "Someone registered yesterday. So there isn't your seat now. And you can take your money back" Hey people what does it mean. I don't understand it. I had paid the money that is the fee of the test. But she forget to close online registering. So i missed from it. That is my bad story of unluckiness.
Damn it...

Sunday, January 24, 2010

I am lazy...

За байз ойрдоо ч ёстой сайхан залхуурч байна даа. Би уул нь нээх гоё юм бодоод л гэртээ лаг хичээл номоо хийгээд л шалгалтандаа сайн бэлдэнэ гэж бодож байсан чинь тийм ч сайн бэлдэж чадсангүй ээ. Ер нь ч тэгээд гэрт хичээл хийнэ гэдэг бол шаал худлаа юм байна дөө. Ядаргаатай байх юм аа. Яах вэ ганцаараа бол жоохон суугаад хийвэл ч хийж л байна л даа. Даан ч тэгээд байж байтал дүү нар хичээлээсээ ирнэ. Тэгээд л бүх юм эхэлж байгаа юм дөө. Зурагт асаагаад л суучихна. Тэгэхээр яах вэ дээ цаадах чинь зүгээр байж чадахгүй би тийм юм хийж байна гээд л үглээд эхэлнэ. Тэгэхээр нөгөөдүүл чинь бас мөчөөгөө өгөхгүй баахан юм болоод л цаашаа оройн хоол унд хийх гээд ажил мундахгүй ээ. Бас аав ээж хоёр ирэхээрээ маргааш ингэнэ тэгнэ гээд л заримдаа бага гэлтгүй ажил өгөөд л миний цагнаас хумслаад байна. Тэгээд бас би ч гэж залхуу нөхөр болохоороо цаг цагт нь хийхгүй баахан юм бөөгнүүлээд нөгөөхөө хийх гэж уханатаад л ер нь бол амралт нэг иймэрхүү болж өнгөрч байх шиг байна өө. Харин хүмүүс бол өөр юм шиг байна өө. Би ер нь ганцаараа л байвал яг бодсоноороо юм аа хийж чадах юм шиг байна лээ. Миний төлөвлөгөөнд нөлөөлөх зөндөө олон хүмүүс байх юм аа. Харин би тэд нарыг буруутгах гэсэн биш өөрийнхөө хуваарилалт, цагийн менежмент муутай гэдгээ л хэлэх байна. Тэгэхээр одоо яаж энийгээ сайжруулах вэ? Илүү юм мөрөөдөж суухаар харин одоо яаж ажлаа хурдан амжуулах вэ гэдгээ л бодмоор байгаа юм даа. Уул нь бодоход өглөө эрт босоод л хурдхан юмаа хийж болмоор байгаа юм л даа. Даанч манай хоёр амарч байгаа болохоор өглөө жоохон унтаг гэж бодоод байхын. За ямар ч гэсэн бас нэг асуудал бол хийх юман дээрээ мань гурав чинь бас алалцнаа. Чи энийг хий би энийг нь хийнэ гээд л хэрэлдэж байтал бас хэдэн минут нь өнгөрчихнө. Энэ мэтээр л асуудал зөндөө гараад байдаг юм дөө. Гэхдээ би одоо бодоод байхад сайхан номын санд суугаад хичээлээ хийсэн нь л хамгийн зөв арга юм байна дөө. Одоо харин тохирсон тухтай газар л олоод сууж байх хэрэгтэй байна даа.

Wednesday, January 20, 2010

My thought


За тэгэхээр өнөөдөр би нэг зүйлийг ойлгох шиг боллоо. Энэ бол Монгол хэлний тухай. 10 жилд сурч байхад Монгол хэлний хичээл гэхээр л нээх дуртай дургүй хоёрын хооронд л хичээлдээ суугаад л бүх юмыг нь хийчихээд л нэг дүнгээ аваад явж байвал болох юм шиг санагддаг байлаа. Тэгсэн чинь одоо бодоод байсан чинь би яг яах гэж энэ хичээлүүдийг ерөнхий боловсролын сургуульд заавал үзэх ёстой суурь хичээл болгон ороод байдгийг нь бодохгүйгээр зүгээр л харанхуй сураад явж байсан юм шиг санагдсан. Тэгээд хэдий орой ч гэсэн ойлгосон зүйл маань гэвэл бид Монгол хүн, тийм ч учраас монгол хэлээ дээдэлж байх ёстой юм байна. Тэгээд бас бусад улс орноос бид чинь хэл соёлоороо тусгаар ангид байж л жинхэнэ бүрэн бүтэн нэг улс байх юм байна гэдгийг ойлголоо. Тэгээд манай улс чинь энэ том хоёр их гүрний дунд байдаг болохоор улам ч илүү хичээн өөрийн гэсэн юм бүгдээ бүрэн бүтнээр нь байлгах ёстой шүү дээ. Тэгээд бас энэ Хятад гэдэг улс чинь эртнээсээ авхуулаад л өөрийнхөө соёлоор бусад улс орныг эрхшээлдээ оруулаад бүр сурчихсан гэж байгаа. Тэгэхээр бидний үеийн залуус мөн тэгээд дээшээ доошоо үе үеийн залуучууд ер нь хараад байхад гадаад хэлийг бараг л эх хэлээсээ дээгүүр тавьдаг хүмүүс одоо хүртэл олширсоор л байгаа. Тэдгээр хүмүүсийн тоонд нэг үе би өөрөө ч ордог байсан байх. Харин одоо бол тийм биш шүү. Хүн болгон Өсөхөөс сурсан үндэсний хэл, Мартаж болшгүй соёл гэдэг энэ аугаа үгийг үеийн үед үүрдийн үүрд санаж яваасай гэж би хүснэ. Бас бидний нэгэн гайхалтай өв соёлын нэгээхэн хэсэг нь Монгол бичиг юм. Энэ бичиг нь хүн төрөлхтний бүтээсэн бичгүүдээс Морзын дараа орох хамгийн хурдан бичигт тооцогддог юм байна. Тэгээд ч эрт дээр үеэс Монголчууд бид чинь энэ ертөнцийн хамгийн нарийн бүхний учрыг танин мэдэж өдөр тутмын амьдралдаа түүнийг хэрэглэн хэвшүүлж ирсэн онцлогтой өвөрмөц ард түмэн гэж би боддог. Тийм учраас одоогийн залуучууд бид монгол ёс заншлаа дээдлэн сурч түүнийгээ мухар сүсгээс ялгаж салган ойлгож өдөр тутмынхаа амьралд хэвшүүлэх нь нэн чухал болсон мэт санагдна.

Friday, January 8, 2010

Амралт эхэлчлээ


Зиа тэгэхээр амралт эхэлсэн гэж байгаа. Өнөөдөр бол Баасан гараг юу гэсэн үг вэ гэхээр манай ангийнхан ер нь бол албан ёсоор амрах өдөр бол өнөөдөр юм л даа. Тэгэхээр одооноос эхлээд жинхнээсээ амралт эхэлсэн гэж хэлж болохоор болсооон гэж. За одоо миний өмнө яг 23 хоног амрах хугацаа байгаа юм байна. Тэгэхээр энэ өдрүүдийг яаж юу хийж өнгөрөөхөөс минь миний ирээдүйн зарим зүйл хамаарч ч болох юм л даа. Тэгээд яг энэ амралтаар бол түрүүн хэлж байснаар бол англи хэлээ л шахуу хийх бодол байгаа. Тэгээд шалгалтаа энэ сарын 31-нд өгөхөөр төлөвлөсөн байсан болохоор одоо надаа маш бага хугацаа үлдээд байна л даа тэр шалгалтаа амжилттай өгөхөд. Тэгэхээр үлдэж байгаа энэ жоохон хугацааг бүрэн дүүрэн ашиглах нь л чухал болсон бөлгөө... За ингээд Саруулд бас ӨӨРТӨӨ тэр шалгалтаа сайн өгөхийг хүсэн ерөөе дөө. \За өөрийгөө жаал хөөргөчихлөө... ХАХА\

Tuesday, January 5, 2010

Ойрын төлөвлөгөө


За ойрд хичээл ном ч амраад шинэ он гараад хийх ажил зөндөө л байна. Нилээн завгүй хичээх хэрэгтэй шинэ он гарч байгаа гэдгийг цаадах чинь уул нь ойлгоод л байгаа л даа. Даан ч одоохондоо зав зай бага байна өө гэхкү юу. Ямар ч байсан нэг сайн ухас хийгээд л хийх ёстой юмнуудаа бөөндөнө дөө л гэж бодоод байна даа. Ямар ч байсан эхний зорилго бол Англи хэлээ л сайжруулаад шалгалтандаа сайна бэлдэх зорилготой байна даа. Ямар ч байсан гайгүй болж байгаа байх л гэж бодоод байгаа шд. За нээх сайжраагүй байх л даа тэхдээ ямар ч байсан муудаагүй л гэж бодож байгаа шд. Нээрээ энэ англи хэл гэдэг юмыг чинь байнга л хийж байх хэрэгтэй юм байна лээ. Тэгээд дээр нь нэг хичээл хийнэ гэж цаг энэ тэр гаргаж сүржигнээд байхгүй зүгээр л хөгжилтэй амархан аргаар бэлдэх нь чухал тэгээд ч илүү үр өгөөжтэй гэдгийг одоо л дөнгөж ойлгоод байгаа л даа. Жишээ нь хөгжим сонсох ч юм уу эсвэл кино үзэх бүр ном сонин хөгжилтэй нэвтрүүлэг гээд л ер нь Англиар л яриж бичиж сонсож байвал юу ч байсан болно ш дээ. Хэрэгтэй байгаа мэдээлэл зэрэг зүйлсээ Google-с хайгаад л ер нь юу гэх гээд байна вэ гэхээр англи хэлийг АМЬДРАЛДАА АШИГЛАХ нь л хамгийн сайн арга юм байна шүү дээ. За тэгээд өөр нэг зүйл төлөвлөсөн нь болохоор мөнгө цуглуулах гэдэг гоё төлөвлөгөө байгаа. Оюутан болцон чинь мөнгө яалт ч үгүй хэрэг болдог юм байна аа. Тэгээд хэзээ ч гэсэн нэг жоорны хэдэн юмтай байж байхгүй бол болохгүй юм шиг байна лээ. Бас дээр нь амарчихсан завтай байгаа болохоор одоо энэ 2 дүүгийнхээ хичээлийг хийлгэ гэж ээж аав 2 яг хэлэхгүй байгаа ч гэсэн харцаараа үйл хөдлөлөөрөө хэлээд л байгаа л даа. Тэгэхээр одоо бушуухан тэгж хэлэхээс нь өмнө нэг юм хийлгэж эхлэхгүй бол бид нарыг хэлэхээс нааш хийхгүй гээд л бөөн юм бодож магадгүй дээ манай аав ээж 2 бол. За ерөнхийдөө амралтын төлөвлөгөө бол нэг иймэрхүү байна даа. Тэгээд дээр нь хичээл орохоос 2 хоногийн өмнө жоохон хичээл харж байгаад орохгүй бол хичээлдээ ороод нэг хөлдүү болцон юм байх нэг хэцүүхэн ажилтай тулна.(хэхэ инээв.)