Дурсамж

Би өөрийгөө анзаараад байхад хүмүүсийн хичээж зүтгэж, өөрийнхөө сайн сайхны төлөө яаж хөдөлмөрлөж байгааг хараад, сонсоод, уншаад бас бодоод ер нь тийм зүйлийг мэдрэхээрээ их эрч хүч авах юм аа. Энийг бодохоор их сайхан санагдахын. Ххэ. Гэр бүлдээ хайртай тэднийхээ төлөө хөдөлмөрлөдөг тийм хүмүүсийг бодохоор л дотроос сайхан санагдаад ирж байгаа биз дээ. Тэгээд бас мэдлэг боловсролын төлөө зүтгэж,өөрийгөө хөгжүүлж байдаг хүмүүсийн адал явдал, гээд юм бүгдийг нь мэдрэх бас л сайхан шүү. Өнөө үед нээрээ бүх юм сайхан юм аа. Өөрөө би энд нурмайгаад явж байлаа ч гэсэн эрч хүчээр дүүрэн сайхан зүйлсийг олж унших, танилцах, гээд л тийм бөөн энерги үнэртсэн орчинд шумбан ороход илүү хялбар болсон юм шиг ээ. Тэгээд л дараа би яг тийм сайхан энерги, эрч хүчээр дүүрэн амьтан болоод хувирчихна шүү дээ. Тэгээл за ерөөсөө энийгээ ч хийнэ тэрийгээ ч хийнэ машинднаа гээл дайрах нь тэр. Ингэхээр нэгэн бодлын сайхан байгаам шүү. 

Бас гадаад дотоодод байгаа хүмүүсийн тухай ч олоод мэрчихнэ. Өөртэйгээ төстэй хүмүүсийн талаар, мэргэжил нэгтнүүдийнхээ талаар гээд л надад энэ блог гээч зүйлээс авах юм асар их байна аа. Авах юм ч гэж болно бас авсан юм ч гэж болох юм даа. Хүн гэдэг өөрөө их сонин амьтан юм шиг ээ. Яг амаараа хэлэх гээд чаддаггүй  зүйлсээ бичихээр болоод л байдаг. Тэр хирээрээ би лав нэг сайхан хүнд ярьчихсан ч юм шиг сайхан санагдаад л. Гэхдээ гутарч гунихаасаа илүүтэйгээр би ихэнхдээ сайн сайхан юмаа бичдэг байх гэж найддын. Нээх тийм гоё зүйлийн талаар бодогдоол болохгүй тэгсэн хирнээ тэрнийхээ талаар хүмүүстэй ярилцах гэхээр бас сонин санагдаал. Өөрийгөө ойлгохгүй хүмүүстэй хамаагүй яривал юу ч гэж бодох юм билээ. Бас л сонин шүү дээ. 

Миний унших дуртай блогуудын нэг энэ байна. http://damdaa.blogspot.com/ Эрч хүчтэй галзуу, бас лаг эгч юм шиг санагддын.

Ном уншаад бас их сайхан санагдна шүү. Анх Монте кристо гүн уншаад аягүй гоё санагдаж билээ. Надад ийм юм тохиолдвол би үнэндээ тэнэгтээл юу ойлгохгүй байсаар байгаал дуусах юм байна гэж тэр үедээ бодож байсан. Тэрнээс хойш ухаантай хүнийг яаж ч байсан дийлэхэд хэцүү гэдгийг илүү ойлгох болсон доо. Тэрнээс гадна Сэтгэхүйн цар хүрээний гайхамшиг гээд нэг ном уншсан. Байдаг л ном юм шиг боловч бас би хичээлээ тараад номын санд очиж унтах гэж яаран яаран явдаг байснаа бодоход гоё ном юм шиг санагддын. Надад л тэгж санагдсын. Бусад хүмүүс уншаад нэг их сүртэй сэтгэгдэл төрдөггүй юм шиг. Гэхдээ л тэр номыг би бүр их дуралж уншсан шүү. Өмнөх өдөр нь нойргүй хоночоод хүртэл очиж уншиж байсышд. Тэгээл нүд анилдаал уншнаасаа зарим юмаа тэмдэглэж аваал. Маргааш нь бичсэн юмаа харсан чинь ххэ ээ чааваас л гэмээр юм байсан даа. 

Намайг ухааруулж байсан хүмүүс гэвэл яг ёстой дампуурах шахаж байхад минь ухаан ортол алгадаж байсан ахдаа хамгийн их баярладын. Тэгээд бас өөр шиг нь болохыг хичээж зорилгооо болгож байсан Бубудаа баярладын. Бас дампуурч яваад нэр хүнд муутай байхад манай сургуулиас явсан Шүрэнханд, Ганболд гээд хоёр багшдаа баярладын. Ингэж би цоо шинээр хэсэг зүйлийг эхлээгүй бол өдийд ямар ч байх байсым билээ. Цаашилбал Батзаяа багшдаа бас нилээн их баярлана аа. Хамгийн сүүлд гэвэл аав, ээж хоёртоо л аймар их баярладын. Бараг нээрээ мөнгө цаасаар маруухан, чүү чамай хоол ундандаа л хүрэх мөнгөтэй байсан мөртлөө намайг хэлний курст сур, хичээл номоо хий гээл надад, миний боловсролд асар их хөрөнгө оруулдаг байсан тэр хоёртоо л одоо их баярлаж байна даа. Намайг ном авах, сургалтанд суух гээд л ам нээх болгонд дандаа дэмждэг байсан шд манай хоёр. Гэхдээ би сүүлдээ бүр санаа зовоод зуны зарим давтлага, номныхоо мөнгийг хоолны мөнгөнөөсөө өгдөг байж билээ. Ххэ гэхдээ л аав ээж хоёртоо хэлэхэд тэр үед би та хоёроос аягүй санаа зовдог байсышд. Өдий хүртэл хэдэн хүүхдүүдээ юугаар ч дутаахгүй сайхан өсгөж хүмүүжүүлж байгаа хоёр бурхандаа би бүхнээс илүү хайртай.