Би гэдэг хүн ер нь ойрдоо юу л болоод байна даа. Өөрийнхөө сул талуудыг даван туулж чадахгүй ч юм уу нэг тиймэрхүү эргэлзээтэй бас дээр нь стресстэй ч юм шиг, нэг бол бүүр ядраад ч байгаа юм шиг хачин мэдрэмжтэй болчихоод байна аа. Ойрдоо ч уул нь сайхан л байна. Хичээлдээ яваад л бүх зүйлээ хийгээд болоод байгаа хирнээ яг тийм ч сэтгэл хангалуун биш байна аа. Яагаад байгаа юм бол бүү мэд. За бас дээр нь хийж байгаа зүйлс маань амжилтаар жаахан тааруу байгаад байдаг. Төлөвлөж байсан зүйлс зарим нь нураад л... Нэг тийм сонин циклд орчихсон ч юм шиг сонин байна шүү. Гэхдээ би чинь хэн сэн билээ дээ. Ийм зүйлээс хурдхан ангижрах чадвар надад байгаа. Харин энэ чадвараа гаргах боломж л олдохгүй байгаа юм шиг байна даа.
Бас сүүлийн үед өөрийгөө их эргэцүүлэн боддог болоод байгаа. Өөрөөр хэлбэл өөртөө дүн шинжилгээ хийж байгаа гэх үү дээ. Тэгээд анзаарсан зарим юм гэвэл би өөрөө ч мэдэлгүй заримдаа хүнийг үгийг таслаад дундуур нь аймар түрэмгий яриад эхэлдэг юм байна лээ. Ихэвчлэн багш нарынхаа хувьд тэгдэг юм шиг ээ. Найзуудынхаа тухайд бол тэгдэг үгүйгээ анзаардаг ч үгүй юм шиг байгаа юм. Энэ бол маш бүдүүлэг зан байх шүү. Тиймээс даруйхан засах хэрэгтэй. Гол нь энэ зан юунаас болоод надад бий болчихсон байж болох вэ гэхээр багш нар хичээлээс ойлгомжгүй юм байвал тэр дор нь зогсоогоод шууд асууж байгаарай гээд л байдаг даа. Би ч энэ зааврыг нь маш сайн дагадаг байсан л даа. Тэгээд л өөрөө ч анзаарахгүй сүүлдээ бүүр хэнтэй ч хамаагүй ийм байдлаар харилцдаг болчихсон юм шиг байна лээ.
Бас өөр нэг зүйл гэвэл би үнэхээр залхуу нөхөр гэдгээ мэдсэн. Улам ч ихээр мэдрээд байгаа. Энэ байдлаасаа яаж салах вэ. Ямар ч гэсэн өөрийгөө ямар нэгэн юмаар өдөөж чаддаггүй юм шиг байна лээ. Үүнийгээ бас л даван туулна даа.
Цаашлаад би харин өөрийгөө гэр бүлийнхэндээ, дүү нар, аав, ээж, эмээ, ах эгч гээд л хайртай хүмүүстээ цаг зав маш бага гаргадаг гэдгээ мэдэрсэн. Урьд нь бол би үнэхээр үүнийг мэддэг байсан ч гэсэн тийм чухал гэж тоож хардаггүй байлаа. Харин нэгэн хүн надад үүнийг ойлгуулж өгсөн. Гэхдээ тэр хүнд ч би бас төдий л их анхаарал халамж тавьж чадаагүй ээ. Үүндээ үнэхээр их харамсаж байна. Гэхдээ одоо бүх юм өнгөрчихсөн шүү дээ. Ирээдүйд л би илүү сайн байх хэрэгтэй болов уу. Ямар ч байсан одоо хамгийн эхлээд би ойр дотны хүмүүсдээ чадах чинээгээрээ сэтгэл зүрхээ зориулж тэдэндээ цаг зав бага ч болов гаргаж байх нь ямар чухал гэдгийг ойлгосон.
За ингээд би одоо өөрийгөө сайн ажиглаж энхийн цагаан тагтаа болохын төлөө хичээнэ ээ. Хэхэ сайн хүн байх сайхан биз дээ. Тийм болохоор муу чанаруудаа хаяж, сайн талуудаа өнгөлөн гялалзуулах хэрэгтэй.
Өө нээрээ хамгийн сүүлд нь би нэрээ цагийн менежмент муутай гэдгээ бас мэдсэн. Төлөвлөсөн бодсоноороо юм аа хийж чадахгүй л байгаа. Тиймээс бас дахиад л нэг сул тал гараад ирж байна. Энэ бүхний эцэст бүгдийг нь даван туулах л болно... Хичээгээрэй. Аль болох хурдан алдаагаа засах хэрэгтэй. ^_^
No comments :
Post a Comment
Надтай үзэл бодлоо хуваалцаж байгаа танд баярлалаа.